Αύριο βράδυ θα συμπράξετε με την Ορχήστρα Δωματίου του Φεστιβάλ Κυκλάδων σε μια μοναδική συναυλία μουσικής μπαρόκ στο εμβληματικό και ιστορικό θέατρο Απόλλων στην Ερμούπολη της Σύρου. Τι σημαίνει για σας αυτή βραδιά κ. Σπανάτη.

Αρχικά, είναι μεγάλη η χαρά να εμφανίζομαι για τρίτη φορά στο θέατρο Απόλλων στο πλαίσιο του 15ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κλασικής Μουσικής Κυκλάδων και ακόμα μεγαλύτερη, που συμπράττω με διακεκριμένους καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που απαρτίζουν την Ορχήστρα Δωματίου φεστιβάλ Κυκλάδων σε ένα πρόγραμμα μπαρόκ μουσικής.

Μιλήστε μου για το πρόγραμμα αυτής της συναυλίας;

Το πρόγραμμα της συναυλίας περιλαμβάνει φωνητικά και ορχηστρικά έργα της μουσικής μπαρόκ, όπως την γνωστή καντάτα «Widerstehe doch der sünde» (Να αντισταθείς στην αμαρτία) και το κοντσέρτο για βιολί & όμποε σε ρε ελάσσονα (BWV 1060) της πνευματικότητας της μουσικής του Μπαχ, το δημοφιλές και δραματικό «What power art thou» (Το τραγούδι του πάγου) από τον Βασιλιά Αρθούρο του Πέρσελ, τα δεξιοτεχνικά ορχηστρικά κοντσέρτα του Βιβάλντι για βιολί «L’estro armonico» σε λα ελάσσονα και για δύο βιολιά σε λα μείζονα έργο 3, αρ.5, (RV 519), την θριαμβευτική άρια του βασιλιά «Vivi tiranno, io t’ho scampato» (Ζήσε τύραννε εγώ ήμουνα ο γλιτωμός σου) από την όπερα «Ροντελίντα» και την άρια της απόγνωσης του ιππότη Ρινάλδου «Cara sposa, amante cara» (Πολυαγαπημένη νύφη, γλυκειά αγαπημένη) του Χέντελ και το διάσημο και γαλήνιο «Cum dederit» (Όταν χαρίσει ύπνο αναπαύσεως) από το Nisi Dominus του Βιβάλντι.

Στο τσέμπαλο θα είναι ο Μιχάλης Παπαπέτρου και στη μουσική διεύθυνση ο Νικόλαος Χαλιάσας.

Τι απήχηση έχει η μουσική μπαρόκ και η όπερα στην Ελλάδα; Το ελληνικό κοινό είναι εξοικειωμένο με αυτό το είδος της μουσικής;

Η όπερα στην Ελλάδα πάντοτε είχε ένθερμο κοινό. Αυτό που κάνει εντύπωση είναι η μεγάλη επιτυχία έργων μουσικής μπαρόκ με όργανα εποχής και ειδικά όπερας κάτι που δείχνει ότι το κοινό όχι απλά είναι εξοικειωμένο αλλά ακολουθεί φανατικά

Ποια ήταν τα πρώτα ερεθίσματα για ν’ ασχοληθείτε με τη μουσική; Πότε και πώς καταλάβατε πως σας έχει δοθεί, ως θεϊκό δώρο, αυτή η σπουδαία φωνή;

Από μικρή ηλικία αγαπούσα πολύ τη μουσική. Όταν επέστρεφα μετά το σχολείο στο σπίτι μου άκουγα δίσκους βινυλίου του Χαίντελ, που είχε η μεγαλύτερη αδερφή μου. Ο πατέρας μου την ίδια εποχή με παρότρυνε να γίνω μέλος στην Φιλαρμονική του Δήμου και έτσι παρέμεινα για δέκα επτά χρόνια στην Φιλαρμονική παίζοντας τρομπέτα, ενώ παράλληλα σπούδαζα στο Ωδείο πιάνο, τρομπέτα και θεωρητικά.

Στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου είχα την ευκαιρία παράλληλα με τη σπουδή του πιάνου να συμμετέχω και στην χορωδία ως τενόρος. Από εκεί μου δόθηκε η ευκαιρία να μελετήσω περισσότερο τη φωνή μου και να διαπιστώσω πως ο ήχος μου στην υψηλή περιοχή είχε ηχόχρωμα, αρμονικούς και μια δυναμική που θα μπορούσα να καλλιεργήσω και να εξελίξω. Όμως, δε θα θεωρούσα τη φωνή μου ως κόντρα τενόρος «θεϊκό δώρο». Είναι, όντως, μια φωνή ασυνήθιστη, με δεξιοτεχνία και ικανότητα, που προκαλεί έκπληξη και ιδιαίτερη εντύπωση, όχι μόνο για τον μυημένο φιλόμουσο θεατή αλλά και για τον αμύητο.

Η οικογένειά σας είχε σχέση με τη μουσική; Πώς αντιμετώπισε το περιβάλλον σας την απόφασή σας να ασχοληθείτε επαγγελματικά με το λυρικό τραγούδι;

Οι γονείς μου δεν ήταν μουσικοί. Όμως, όπως ανέφερα, είχαν διάθεση να με φέρουν σε επαφή από νωρίς σε μουσικό περιβάλλον. Με τη συνέχεια των σπουδών μου όλα έγιναν τόσο αβίαστα που το περιβάλλον μου με υποστήριξε εγκάρδια.

Είσθε διεθνούς φήμης κόντρα τενόρος και για τους φίλους της όπερας και του λυρικού τραγουδιού δεν χρειάζεστε συστάσεις. Ήταν ανηφορικός ο δρόμος για να φτάσετε ως εδώ;

Επιθυμία κάθε καλλιτέχνη που ανεβαίνει στη σκηνή είναι η αναγνώριση, η καταξίωση και η επιβράβευση εντός και εκτός συνόρων. Ο δρόμος, θα έλεγα, γίνεται μάλλον απολαυστικός, όταν μετά από κάποια ευχάριστη συνεργασία αποκομίζω ουσιαστικές φιλίες, όταν η μουσική υπηρετείται αυτούσια και μόνο με αγάπη και όταν εισπράττω τον έκδηλο ενθουσιασμό των συναδέλφων μου και το χειροκρότημα του κοινού.

Ποια θεωρείτε πως είναι η σημαντικότερη στιγμή της σταδιοδρομίας σας;

Ίσως, όχι η σημαντικότερη αλλά σίγουρα καθοριστική στιγμή της πορείας μου ήταν όταν ως σπουδαστής μονωδίας ακόμα στο Ωδείο και νέος απόφοιτος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου έκανα το ντεμπούτο μου στο Ηρώδειο στην όπερα «Ερωφίλη» του Νίκου Μαμαγκάκη ως Καρπόφορος και Μαντατοφόρος στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου με την Χορωδία και τη Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ.

Τί εννοεί ο Γερμανός συνθέτης Richard Wagner, όταν λέει: «Ποτέ μην κοιτάτε τα τρομπόνια, παίρνουν θάρρος»;

Στη μεγαλοφυή μουσική του Βάγκνερ τα πνευστά όργανα δημιουργούν συνήθως μια ατμόσφαιρα ηχητικά θριαμβευτικά ανεπανάληπτη και στις μυθολογικές όπερες του κάτι το μεταφυσικό. Έτσι και η ισορροπία της δυναμικής μπορεί να αποβεί μοιραία, εάν ο ήχος των Βαγκνερικών τρομπονιών δεν συγκρατηθεί στην επιθυμητή δυναμική υπό την μπαγκέτα του μαέστρου.

Η φωτογραφία του Νίκου Σπανάτη είναι του Στέφανου Παπαδόπουλου

Kadriorg Palace: Παλάτι του Τσάρου στο Ταλίν της Εσθονίας

Μέγαρο Μουσικής Αθηνων με Καμεράτα
Photo (c) Akriviadis

Η Ελλάδα σήμερα περνάει εξαιρετικά δύσκολη περίοδο σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Πιστεύετε ότι η χώρα μας θα βγει κάποτε από το σκοτάδι στο φως;

Οι περισσότεροι τομείς της κοινωνίας μας επλήγησαν από τη δυσάρεστη περίοδο των προηγούμενων ετών. Όμως τα τελευταία χρόνια η χώρα μας έχει ανακτήσει αισθητά τους ρυθμούς της και ο κόσμος απολαμβάνει τις διακοπές του, τις εξόδους του και έχει διάθεση για δημιουργία. Αυτό δεν είναι φως;

Ποια όπερα ομοιάζει με την κατάσταση που βιώνουμε;

Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ποια υπόθεση όπερας θα μπορούσε να ομοιάζει με την κατάσταση της χώρα μας. Και επειδή είμαι αισιόδοξος άνθρωπος δε θα παραλλήλιζα την όλη κατάσταση με μια όπερα της ρομαντικής περιόδου που να αναπαριστά δυσάρεστες σκηνές, όταν μετά από κόπο και επιμονή κατάφερε να βρει τους οικονομικούς και κοινωνικούς της ρυθμούς και να επιβιώσει σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.

Θα ταίριαζε μια όπερα της μπαρόκ περιόδου που παρόλο τις δολοπλοκίες, τα μπερδέματα, τις ερωτικές απογοητεύσεις και τις θριαμβευτικές διαθέσεις το τέλος είναι πάντοτε τόσο γλυκό και ευχάριστο.

Νομίζετε ότι η τέχνη επαναπροσδιορίζει ή επισημαίνει προαιώνια και πανανθρώπινα διλήμματα, όπως είναι η ύβρις, ο φόβος;

Εξαρτάται, φυσικά, από το είδος της Τέχνης, αλλά όταν είναι δημιουργική, τότε πραγματικά επαναπροσδιορίζει, που είναι άλλωστε και το ζητούμενο.

Υπάρχει κάτι που μπορεί να σας μελαγχολήσει;

Μελαγχολώ με την αγένεια μερικών άγνωστων ανθρώπων της καθημερινότητα μας, με τη σκέψη κάποιων φίλων που χαθήκαμε λόγω υποχρεώσεων και με κάποιους ανθρώπους που πέρασαν έντονα από τη ζωή μας και απομακρύνθηκαν αθόρυβα.

Ποια φράση από όπερα είναι σε πρώτο πλάνο στο νου σας γιατί πιστεύετε ότι σας ταιριάζει;

Η φράση που τραγουδά ο πρίγκιπας Ορλόφσκυ στη «Νυχτερίδα» του Γιόχαν Στράους

τη στιγμή της πρόποσης «Chacun à son goût!» (Όπως αρέσει στον καθένα!) γιατί παροτρύνει τους καλεσμένους του να πιουν κρασί και να διασκεδάσουν!

Υπάρχουν εποχές που νιώθετε την ανάγκη να περάσετε ένα διάστημα σιωπής;

Είμαι αρκετά δραστήριος στην καθημερινότητα μου και λόγω υποχρεώσεων και λόγω

ρυθμών ζωής υπάρχουν, όντως, στιγμές που θα ήθελα να ξεκουραστώ, όχι όμως να απομονωθώ ή να περάσω κάποιο διάστημα σιωπής.

Από που αντλείτε χαρά στην καθημερινότητά σας;

Μου αρέσει, ιδιαιτέρως, να γυμνάζομαι και να «γράφω» χιλιόμετρα τρέχοντας καθώς τα τελευταία χρόνια ο αθλητισμός έχει γίνει τρόπος ζωής μου. Επίσης, μου δίνει ιδιαίτερη χαρά να ταξιδεύω εντός και εκτός Ελλάδας και να φωτογραφίζω πολλά μέρη απολαμβάνοντας κατόπιν την ομορφιά των τοπιών που επισκέφτηκα.

Μιλήστε μου για τις τελευταίες σας δραστηριότητες και το πρόγραμμά σας στο εγγύς μέλλον.

Την τρέχουσα χρονιά θα παρουσιάσω στο Λονδίνο και στην Αθήνα τον πρώτο προσωπικό μου δίσκο για την αγγλική δισκογραφική εταιρεία «Ravensbury» που έχω συμπράξει με την οργανίστα Ελένη Κεβεντσίδου, σε έργα των Γ. Κουμεντάκη, Α. Περτ, D. Buxtehude, θα εμφανιστώ στο «Ολύμπια Δημοτικό Μουσικό Θέατρο Μαρία Κάλλας» με τη Χορωδία και Οργανικό Σύνολο της Συμφωνικής Ορχήστρας του Δήμου Αθηναίων, στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στην όπερα «Η Πάπισσα Ιωάννα» σε μουσική Γιώργου Βασιλαντωνάκη και σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζά και στον Κύκλο Συναυλιών της ιστορικής εκκλησίας «St. Martin in the Fields» του Λονδίνου με την οργανίστα Ελένη Κεβεντσίδου.